Een compliment we zouden het elkaar vaker moeten geven. Het ligt in de aard van de mens om kritisch te zijn. Zeuren en zaniken is gemakkelijker dan ergens de positieve punten van benadrukken.
De nationale complimentendag zorgt ervoor dat we tenminste één keer per jaar de mensen in onze omgeving positief benaderen. Een complimentje kan meer te weeg brengen dan je denkt. Er is nog nooit iemand chagrijnig geworden van een oprecht compliment. Als jij een compliment ontvangt krijgt je vast een gevoel van respect en blijkt dat je gezien wordt. Een compliment kan zo bijdragen aan een beter zelfbeeld en –vertrouwen. Daarbij is de kans groot dat je dat goede gevoel uitstraalt en dat weer deelt met anderen. Een vriendelijke opmerking kan zo een golf aan positivisme veroorzaken. Als dat zo gemakkelijk gaat, is het eigenlijk vreemd dat we dat niet altijd doen!
De mens is van nature kritisch ingesteld, altijd op haar/zijn hoede. Het is daarom een stuk eenvoudiger kritiek te geven dan iets positief te benaderen. Het leven hoeft ook niet altijd rozengeur en maneschijn te zijn, maar kritiek geven kan wel op verschillende manieren. Positieve of opbouwende kritiek is het beargumenteren van je mening over anderen. Je houdt daarbij vooral rekening met de gevoelens van de ander. Immers, niemand is perfect. Ook opbouwende kritiek creëert een positieve ‘vibe’ in je omgeving, maar ook hoogstwaarschijnlijk bij jezelf.
Over jezelf gesproken. De moeilijkste categorie van kritiek is zelfkritiek. Je kunt het moeilijker negeren of vergoelijken. Je bent het immers zelf die de kritiek uit. Dit kan leiden tot een negatief zelfbeeld oftewel een ongelukkig gevoel over je zelf.
Ook hier kun positivisme op los laten. Ben je bijvoorbeeld ontevreden over je ‘looks’ of misschien van nature wat onhandig in de omgang of vind jij jezelf niet de slimste? Door te accepteren wie je bent en positieve punten van jezelf te benadrukken kun je een stuk beter in je vel komen te zitten.
WIST JE DAT…? De stichting ‘Pay it forward’ stimuleert mensen om iets positiefs voor een ander te doen, met als beloning dat diegene weer iets doet voor een volgend persoon. De organisatie is gebaseerd op het gelijknamige boek van Catherine Ryan Hyde. In 2000 werd het boek verfilmd met Haley Joel Osment en Helen Hunt in de hoofdrol.
