anders

hey,
ehm ik heb een probleem met mijn geadopteerde neef en ik weet niet wat ik moet, ik was eerst heel exstreem op hem tot mijn vriendinnen er achter kwamen hun meteen naar hem toe (hij zit bij mij op school) dus hij denkt das een grap. tijd daarna (ik heb het bijna verdrongen) gaan ze weer naar hem toe. hij dacht toen ze is op me. ik heel boos op mn vriendinnen gewoorden. na een tijd gezegt tegen mn ouders dat mn vriendinnen hebben lopen klieren (natuurlijk niet dat ik op hem was) hun zijn pa gebeld zijn pa het hem uit gelegd (volgensmij) en nu zegt hij niks meer vanaf de eerste keer dat ze begonnen met klieren. en oja zoen ze aan het klieren waren hebben ze hem ook nog eens geroeppen draai ik me om staat ie inneens voor me zo ging het: bodey: hoi rachel: ehm ehhh ho..i bodey: why moest ik komen rachel: (naar vrienden) IS DIT LEUK OFSOW?!! bodey: waarom moest ik komen rachel: niks… en toen liep die weg. en ik zag hem vroeger vaak op een verjaardag maar toen was die jong en we ds’de vaak samen. nu is hij 16 en is zn stem 10x zo laag als ik eraan terug denk voel ik zn stem trillen in mn hoofd en voel ik me inneens eenzaam. het begon een poging tot vriendschap maar wat je vrienden allemaal kunnen doen…. ik mis hem hij was een soort broertje oojk al zag ik hem niet vaak :'( ik zie hem elke pauze staan in de aula en dan denk ik bij mezelf ik mis je. hoe los ik dit nouweer op? of moet ik het zo laten en een a.s verjaardag afwachten tot hij komt en kijken of hij me gedag zegt?