Beste meneer/mevrouw,
Als eerst wil ik u bedanken dat ik mijn probleem bij u kan voorleggen en mijn hart er over kan luchten. Ik vond dat het echt tijd werd dat ik opzoek zou gaan naar antwoorden en ik hoop dat ik die met u kan vinden.Ik vind het nog al beschamend en heb er nog nooit eerder met iemand over gepraat. Maar ik zal mijn best doen om me te uiten.
Vanaf een erg jonge leeftijd (10jr) heb ik een rare gewoonte ontwikkeld. Ik deed mijn benen over elkaar, zette er druk op en wreef mijn benen over elkaar. Nu weet ik dat dit een manier is om jezelf te bevredigen en vaker voor komt dan ik had gedacht ( zo te lezen op sites). Maar toen wist ik niks over bevredigen, laat staan over seksualiteit.
Ik deed het omdat het lekker aanvoelde en ook omdat het erg verslavend was/is. Ik kreeg er ook vaak een rood hoofd van en het ziet er natuurlijk ook best gek uit.
Mijn ouders (vooral mijn moeder) merkte mijn rare bevinding. Ik kan me nog herinneren dat ze een dokter om raad vroeg, maar ik weet niet meer wat hij hier over heeft gezegd. (de dokter noemde het ‘wippen’ ) Wel weet ik hoe mijn moeder (en vader) er mee om gingen.
Ze hebben me niet verteld dat dit bevrediging was. Wel vertelden ze mij dat het verkeerd was, dat ik er meteen mee moest stoppen en vooral ” wat zouden je klasgenoten en omgeving wel niet denken?”
Ik probeerde er mee te stoppen. Maar het werd juist erger. Vooral omdat het zo verslavend was en vooral omdat ik onbewust niet begreep waarom het niet mag. Ik deed het dus stiekem. Maar werd wel eens in me kamer betrapt door mijn ouders. Op zulke momenten kreeg ik straf en kreeg ik een preek dat dit niet mocht.
Mijn broertje en me zus wist hier ook van af. Ook mijn tantes en ooms, zelfs mijn leraren. Dus als ik in me hoofd haalde om mijn benen over elkaar te leggen, kreeg ik gedonder. (achteraf vind ik dit erg verschrikkelijk beschamend dat ook hun weten van mijn ‘wippen’. Kan wel door de grond zakken.)
Op een latere leeftijd, rond de 16 jaar, begon pas het kwartje te vallen dat deze manier van bewegen onder masturbatie valt. Ik voelde me nog raarder dan ik me al voelde en was erg onzeker. Maar met mijn ouders heb ik er verder nooit over gepraat.
Nu zijn we een paar jaar verder. Ik heb een vriend en ben erg gelukkig met hem. We zijn op dit moment op zoek naar een eigen huisje.
Uiteraard zijn we seksueel actief. Maar ik kan er alles behalve van genieten. Ik voel dat ik het ‘fijne gevoel’ tijdens de seks sterk tegen werk. Ik kan me totaal niet concentreren en maak me alleen druk om mijn partner. Klaar komen is bij mij niet aan de orde. Ik werk het alleen maar tegen en heb er weinig plezier aan.
Nu dacht ik altijd dat dit komt omdat ik een vrouw ben, en vrouwen het nu eenmaal moeilijk vinden om klaar te komen en zin te hebben. Maar nu ben ik eens gaan denken. Over alles wat er in mijn jeugd is verteld over het ‘fijne gevoel’, Dat ik dat niet mag, krijg ik sterk het gevoel dat dat de reden is dat ik niet kan genieten van seks.
Mijn vriend weet nergens wat van af, al zou ik het hem wel graag willen vertellen. Ik schaam me er alleen erg voor en ben bang voor onbegrip.
Ik weet niet wat ik met deze situatie moet doen. Ik ben stiekem kwaad op mijn ouders en over hun handelen. Het maakt me ook verdrietig en erg gefrustreerd.
Ik zou graag willen genieten van seks, samen met me vriend. Maar ik ben bang dat dit er niet voor me in zit. Is er nog hoop dat dit beter word?
U bent de eerste dat ik over dit alles vertel. En al zou er misschien geen oplossing wezen, ik voel me nu wel al erg opgelucht.
Alvast bedankt voor al uw tijd.
Groeten,
Marlie
